سێ جۆر لە خەڵکی دەچنە جەھەنمەوە

پێغەمبەر (صلی الله علیه وسلم)
فەرموویەتی: ((يَخْرُجُ عُنُقٌ مِنْ النَّارِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، لَهُ عَيْنَانِ يُبْصِرُ بِهِمَا، وَأُذُنَانِ يَسْمَعُ بِهِمَا، وَلِسَانٌ يَنْطِقُ بِهِ، فَيَقُولُ: إِنِّي وُكِّلْتُ بِثَلَاثَةٍ بِكُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ، وَبِكُلِّ مَنْ ادَّعَى مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ، وَالْمُصَوِّرِينَ)) (رواه الإمام أحمد “الفتح الرباني” (24/168)، والترمذي واللفظ له (2574)، وصححه الألباني في “صحيح الجامع” (8051). واتە: لە ڕۆژی قیامەتدا ملێك لە ناو ئاگری دۆزەخەوە دەردەچێت، دوو چاوی هەیە پێی دەبینێت، دوو گوێی هەیە پێی دەبیستێت، زمانێكی هەیە قسەی پێدەكات و دەڵێت: من شەرپشك كراوم و ڕێگە پێدراوم بە ڕاكێشانی سێ كۆمەڵا كەس بۆ ناو ئاگری دۆزەخ: هەموو كەسێكی خۆ بەزل زانی ئینكاركەر لە حەق، وە هەموو ئەو كەسانەی لەگەڵا خوای پەروەردگاردا هاوار بۆ پەرستراوی تر دەكەن (موشریكین)، وە هەموو وێنەكێشێك