ئه‌وه‌ى كه له ڕێى خوا ده‌يبه‌خشيته‌وه ته‌نها ئه‌وه‌ت بۆ ده‌مێنێته‌وه
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الشِّخِّيرِ (ڕەزای خوای لێبێت) قَالَ أَتَيْتُ النَّبِيَّ ( صلی الله علیه وسلم ) وَهُوَ يَقْرَأُ ( أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ) قَالَ : ((يَقُولُ ابْـنُ آدَمَ : مَالِـى مَالِى ، وَهَلْ لَكَ يَا ابْنَ آدَمَ مِنْ مَالِكَ إِلاَّ مَا أَكَلْتَ فَأَفْنَيْتَ أَوْ لَبِسْتَ فَأَبْلَيْتَ أَوْ تَصَدَّقْتَ فَأَمْضَيْتَ)) صحيح مسلم رقم : (7346) .
واته : هاتم بۆ لاى پێغه‌مبه‌ر (( صلی الله علیه وسلم )) له كاتێكدا كه ئه‌مه‌ى ده‌خوێنده‌وه ( زۆر كردنى ماڵ و منداڵ سه‌رقاڵى كردوون ) فه‌رمووى : ئاده‌ميزاد ده‌ڵێت : ماڵه‌كه‌م ماڵه‌كه‌م ، هيچ پاره و ماڵێك هى تۆ نييه ته‌نها ئه‌وه نه‌بێت كه : خواردوته و تياچووه يان له‌به‌رت كردووه و ڕزيــوه و نه‌ماوه يان ئه‌وه‌يه كه كردوته به صه‌ده‌قه و پێشت خستووه بۆ دواى مرد